sobota, 28 kwietnia 2012

Wiewiórka Pospolita

Wiewiórka jest gryzoniem z rodziny Wiewiórkowatych.Osiąga  od 21 do 25 cm długości.Wiewiórka waży od 200-400g, w zależności od pór roku (w lecie gryzonie są lżejsze). To zwierzę osiąga dojrzałość płciową w wieku 11 miesięcy. Długość ciąży trwa u wiewiórki 38 dni, a liczba młodych wynosi od 1-8 . Mały gryzoń żyje na drzewach. Poza okresem godowym, to zwierzę żyje samotnie. Wiewiórka żywi się szyszkami, korą, sokami roślinnymi, orzechami, grzybami oraz owadami.Zazwyczaj wiewiórki żyją od 2-3 lat,ale czasami zdarza się, że te zwierzęta mogą żyć aż 5 lat.

Cechy charakterystyczne:
-Ogon wiewiórki służy jej do utrzymywania równowagi przy poruszaniu się po gałęziach drzew, pomaga utrzymać zwierzęciu temperaturę ciała. W zależności od ruchów ogona, można rozróżnić w jakim nastroju jest obecnie wiewiórka.

-Wzrok gryzonia jest bardzo dobry.Wiewiórka ma szerokie pole widzenia, lecz nie rozróżnia barw.

-Dzięki temu, że pędzelki na uszach wiewiórki są długie i czułe pomagają jej w orientacji.

Występowanie:W pasie ciągnącym się w poprzek Europy i Azji.      

niedziela, 22 kwietnia 2012

Bizon

Bizon jest zwierzęciem parzystokopytnym z rodziny krętorogich.To zwierzę  osiąga wysokość maksymalnie 2 metry. Ich długość może dochodzić nawet do 3,8m. Samce bizonów mogą ważyć ponad 1000kg, a samice do 550 kg. Te bardzo duże zwierzęta wiodą towarzyski tryb życia. Żywią się głównie trawą i soczystymi bylinami. Bizony żyją około dwadzieścia lat. Długość ciąży trwa od 270-300 dni, a liczba młodych wynosi 1, a rzadko 2. Kiedyś stada bizonów były bardzo liczne i występowały na wszystkich preriach zachodniej Kanady i USA. W dzisiejszych czasach można spotkać nieliczne stada w rezerwatach, założonych na terenie całej Ameryki Północnej. 

Cechy Charakterystyczne Bizona:
-Rogi Bizona służą mu do obrony i walk między rywalami.
-Wzrok bizona jest dość słaby, ale za to bizon orientuje się głównie za pomocą  węchu i słuchu.
-Bizony mają grubą, gęstą sierść na łbie i na przedniej części ciała. Latem sierść zwierzęcia zmienia się na rzadszą i letnią.                                                          

Ciekawostki:
-Gdy dwa bizony walczą ze sobą, przepychają się z siłą trzech ton.
-Po urodzeniu młode waży około 30 kilogramów.


niedziela, 15 kwietnia 2012

Jak hodować chomika w domu

Chomik w domu

Gryzoń ten został opisany jako gatunek w XVIII wieku – rodzina myszowatych, podrodzina chomikowatych. Potem zniknął tak skutecznie, że został uznany za wymarły. Dopiero w 1930 roku pod miastem Aleppo w ówczesnej Syrii natrafiono na całą ich rodzinę. Stąd nazwa: chomik syryjski.
          Jest zwierzątkiem niedużym. Jego długość waha się od 17 do 22 cm, zaś waga 120 - 220 g. Naturalne umaszczenie to: grzbiet, głowa i górne części łapek złotobrunatne, brzuch białawy oraz wyraźnie ciemniejsza plama na piersi. Natomiast w hodowlach, w wyniku krzyżówek, uzyskano całą gamę różnych umaszczeń od prawie czarnego, poprzez złote i plamiste do odmiany albinotycznej z czerwonymi oczami. Łapki ma zakończone ostrymi pazurkami, co pomaga mu w kopaniu nor. Są silne i chwytne. Zwłaszcza przednie. Ułatwia mu to czepianie się, wdrapywanie, wspinanie, podawanie żywności do pyszczka czy dokonywanie czynności pielęgnacyjnych futerka. Ogonek ma nieowłosiony i krótki. Charakterystyczną cechą jest posiadanie w jamie ustnej toreb policzkowych. Są to worki, do których chomik może schować nie zjedzony pokarm. Zanosi go do swojej nory lub innych przygotowanych kryjówek i tam składa. Magazynuje, przede wszystkim, znacznie przekraczające jego potrzeby ilości ziaren zbóż. Stąd powiedzenie „chomikować coś”, czyli zbierać i chować ponad zaspokojenie swoich potrzeb. Nie jest więc z tego powodu lubiany przez człowieka, jeśli zamieszkuje w jego pobliżu. A wiedzieć tu trzeba, że poza Australią gnieździ się w stanie dzikim na wszystkich kontynentach. W Polsce jest znany pod nazwą chomika europejskiego. Nie lubią go też inne zwierzęta z racji tego, że bardzo agresywnie broni swojego terytorium staczając z agresorami bardzo ostre walki. Potrafi nawet odważnie  zaatakować psa. Ma rzeczywiście niezwykle kłótliwy i napastliwy charakter. Z tego też powodu należy przed zorganizowaniem hodowli zastanowić się, czy chcemy chomiki rozmnażać czy nie. Chomik nie lubi specjalnie współbyć z drugim osobnikiem. Jeśli go nie znał wcześniej, będzie mu utrudniał życie, przeganiał, atakował, kaleczył i nie dopuszczał do domku czy jedzenia. Pary natomiast, które znają się „od dziecka” żyją na ogół w zgodzie. A jeśli wybuchnie konflikt, to na pewno spowoduje go samiczka. Trzeba też pamiętać, że chomik syryjski to nie jest najlepsze zwierzątko dla naszego małego dziecka. Powód jest prozaicznie prosty: chomiki średnio żyją tylko około dwóch lat. W krótkim więc czasie możemy przewidzieć, iż nasze dziecko będzie musiało przeżyć traumę utraty ukochanego pupila. Będąc zbyt małe może jeszcze nie być psychicznie gotowe na takie doświadczenie. Jednak z drugiej strony należy przyznać, że chomik chętnie zaprzyjaźnia się z ludźmi, poznaje opiekunów, reaguje na głos, a nawet na samą ich obecność. Jest bardzo miły i atrakcyjny w obserwacji z uwagi na jego ruchliwość, zręczność i umiejętność zabawy.
          Chomik ma ostre, stale rosnące siekacze, jest ruchliwy, zręczny, ciekawski i bardzo silny jak na swoją wielkość. Dlatego klatka musi być przygotowana na jego miarę. Najlepiej, by była metalowa, częściowo oszklona, częściowo osiatkowana metalową siatką, a pokrywa powinna być zabezpieczona przed otwarciem, by nie udało się go podnieść napierając od spodu silnym karkiem. Samo zamknięcie powinno być takie, którego nasz lokator nie otworzy chwytnymi paluszkami – bo potrafi zrobić i tamto i to! Nie wolno ustawić jej przy kaloryferze czy w słońcu. Na dno klatki wykładamy 10-12 cm torfu wymieszanego z ziemią ogrodową, gdzie nasz chomik będzie kopał tunele. Piasek czy trociny wykluczone. W rogu umieszczamy domek, czyli do góry dnem starą doniczkę glinianą z wyciętym otworem wejściowym. Musi on być na tyle duży, żeby chomik mógł wejść z napełnionymi torbami policzkowymi. Wkładamy trochę siana, ligniny, wiórki drewniane by był materiał na budowę gniazda i miejsca na odpoczynek i azyl. Nie próbujmy też przerywać mu odpoczynku – bardzo tego nie lubi i nagle obudzony może nas ugryźć pomimo, że zna nasz zapach i dotyk. Do klatki wstawiamy naczynko na zawsze świeżą wodę i pojemniczek na jedzenie. Oba najlepiej z grubego fajansu. Chomik jest zwierzątkiem czystym i lubi porządek. Jeśli w kącie ustawimy skośnie, otworem ku górze, słoiczek po dżemie, będzie się do niego załatwiał. A jak nie, to musimy zaobserwować, gdzie to robi i tam przenieść słoik. Ma swoje przyzwyczajenia. Nam pozostanie co dziennie go opróżnić i wymyć gorącą wodą. Na koniec musimy klatkę umeblować. W sklepie z akcesoriami dla zwierząt dostaniemy bez trudu huśtawkę, trapez, różne drabinki czy kołowrotki. Zabawki te będą miały za zadanie zaspokoić wychowankowi potrzebę ruchu i fizycznego wyżycia się.
          Karmienie nie jest specjalnie trudne. Chomik jest wszystkożerny. Pamiętajmy tylko o tym, że stale rosną mu siekacze i musi je ścierać. Dawać mu więc należy przede wszystkim suche i dojrzałe ziarna zbóż, kukurydzę, suche kawałki chleba, nie łuskane nasiona słonecznika. Nie pogardzi on też kawałkiem surowego mięsa z kostką lub chrząstką, dżdżownicą czy mączniakami. Chętnie wypije mleko, zje biały czy żółty ser oraz gotowane na twardo jajko wraz ze skorupką. Aby uzupełnić mu witaminy i minerały powinien dostawać sałatę, liście kapusty, trawę, kiełki, liście i kwiaty mniszka lekarskiego, marchew, kawałki jabłka oraz gałązki drzew i krzewów, a zimą kroplę tranu dziennie. Dobrze jest także włożyć do klatki kilka kawałków z rozbitej glinianej doniczki, by chomik mógł dodatkowi sobie ścierać siekacze na ich gryzieniu.
          I na koniec kilka słów dla tych, którzy będą jednak chcieli doczekać potomstwa w swojej hodowli. Chomiki są bardzo plenne bo przecież są z rodzimy myszowatych. Gdy hodujemy zgodną parkę – wystarczy zapewnić im spokój, a poradzą sobie bez naszej pomocy. Co innego, gdy naszemu samotnikowi dostarczamy na ten czas partnerkę. Samiczka jest na ogół w tym czasie nerwowa i agresywna. Jeśli nie zaatakuje zaraz po spotkaniu, to na pewno zrobi to zaraz po zakończeniu aktu zbliżenia. Trzeba zwierzęta natychmiast rozdzielić, by samcowi uratować nie tylko zdrowie ale i być może życie. Ciąża trwa 14-17 dni. A już po dwóch miesiącach młode są dojrzałe do prokreacji. Jedna samica w ciągu roku potrafi wydać około 300 młodych. Jeśli w odpowiednim momencie nie rozdzielimy samców od samiczek, to w ekspresowym tempie staniemy się właścicielami olbrzymiego stada chomików. Chomiczęta są karmione przez matkę przez 3 tygodnie, zaś po 5 tygodniach przechodzą całkowicie na karmę dostarczaną przez hodowcę. Matka wygania je z gniazda i to jest właśnie moment, gdy stają się samodzielne i dorosłe ale jeszcze nie dojrzałe płciowo. I to jest ta chwila, w której oddzielamy młode od matki, a następnie odseparowujemy samiczki od samców.
         Udało się? No to miłej hodowli!
AROKIS

Nosorożec Czarny

Nosorożce Czarne są zwierzętami nieparzystokopytnymi z rodziny nosorożców.Osiągają długość od 3-3,7m.Ich wysokość w kłębie wynosi około 1,5m.Nosorożce są bardzo ciężkimi zwierzętami.Ważą aż od 990-1400kg. Samice  osiągają dojrzałość płciową w wieku 4-5 lat, a samce dopiero w 7 roku życia.U nosorożców długość ciąży trwa ok.15 miesięcy.Liczba młodych wynosi 1. Te potężne zwierzęta są samotnikami, aktywnymi głównie w nocy. Ich głosy to ; pochrząkiwanie i kwiczenie.Młode nosorożce wydają dźwięk podobny do parskania.Nosorożce żywią się ; liścmi, owocami, wysoką trawą,gałęźmi. Ogromne zwierzęta żyją w niewoli do.40lat. Nosorożce mają grubą, szarą skórę.Nosorożce kąpią się w błocie dla ochrony przed owadami.

sobota, 14 kwietnia 2012

Ryś

Ryś jest zwierzęciem drapieżnym z rodziny kotowatych. To zwierzę osiąga od 70-130cm długości.  Ogon rysia ma ok. 20 cm długości. Drapieżniki ważą od 15-38kg. Ten kot wiedzie samotny tryb życia. Żywi się głównie zającami, królikami, sarnami, kozicami oraz różnymi gatunkami ptaków. Rysie żyją zwykle od 10-20 lat. Jeśli chodzi o dojrzałość płcową, to samice osiągają ją w drugim roku swego życia, a samce w trzecim. Długość ciąży trwa zwykle od 65 do 74 dni. Rysie mają z reguły ok.1 do 2 młodych. Te niesamowite zwierzęta występują na terenie Skandynawii, w Europie Wschodniej, w Karpatach oraz w niektórych regionach Alp i Dynarów. Cechami charakterystycznymi Rysia są szerokie, owalne łapy, co umożliwia rysiowi łatwiejsze poruszanie się po śniegu. Świetny słuch,  który pozwala dokładnie okreslić skąd pochodzi dźwięk.

Ciekawostki;
-Ryś potrafi skoczyć z miejca na wysokość 2 metrów. Wten sposób poluje na bażanty, cietrzewie, które starają się odlecieć.
-Polowanie rysia odbywa się w bardzo interesujący sposób. Najczęściej ryś spokojnie czyha na skale lub na innym podwyższeniu, skąd  może dobrze obserwować swą ofiarę. Gdy już wypatrzy swą zdobycz podczołguje się do niej cicho, a następnie atakuje gwałtownym skokiem. Najczęściej zwala łup na ziemię  ciężarem ciała i uśmierca, przegryzając szyję i dusząc lub łamiąc kark. Jeśli atak się nie powiedzie, ryś goni ją bardzo rzadko i to na krótką odległość od 20 do 50 metrów. Jeśli polowanie i tym razem się nie powiedzie, odpuszcza.
-O rysiu wiadomo, że dobrze pływa i znakomicie wspina się po drzewach.
-Ludzie polują na rysie ze względu na ich piękne futra.
   

Wilk



Wilk jest drapieżnym ssakiem z rodziny psowatych. Osiąga długość do 150cm. Wilki ważą średnio od 30-60kg. Wilki są bardzo towarzyskimi zwierzętami, żyjącymi w watahach liczących do 20 osobników. Te inteligentne zwierzęta polują na jelenie, sarny, łosie, zwierzęta domowe do wielkości krów. Wilki żyją ok.10 lat. Długość ciąży u tych zwierząt wynosi ok. 62 dni. Wilczyca rodzi zwykle od 4 do 7 wilcząt. Drapieżniki zamieszkują głównie: Kanadę, Rosję i część Europy.

Ciekawostki:

-W Ameryce Północnej żyje kilka podgatunków wilka: wilk czarny, wilk kanadyjski oraz rzadki wilk czerwony.
-Wilk potrzebuje zjeść w ciągu roku około 800 kg pożywienia.
-Wilki osiągają najwyżej 50km/h.

Zaproszenie

Świat zwierząt to niesamowite bogactwo różnych form życia. Można się wiele nauczyć podglądając przyrodę. Zapraszam do jej odkrywania.